rangala
Door: Roxanne Stoel
Blijf op de hoogte en volg Roxanne
20 Mei 2017 | Kenia, Kisumu
Weer even een update van de afgelopen weken.
Vorige week begonnen we op onze volgende stageplaats in Rangala. Maandag t/m donderdag ben ik te vinden in nurseryschool en voornamelijk in de final class denk ik zomaar. Vrijdag ochtend en op momenten dat ik me verveel zal ik naar babyhome gaan.
Bij aankomst op de compound hebben we samen met sister gegeten en bleek er een meisje van toen 3 weken oud naar mij vernoemd te zijn, Pamela Roxanne. Dit betekend ook dat ik haar met de doop mag dragen. Super leuk om zoiets mee te mogen maken, dit is namelijk hier een enorm feest!
De eerste stageweek begon…
Maandag wist ik even niet of ik de komende 6 weken wel zou overleven, de leraar liep even weg en bleef een uur weg. Dit was dus een uur schreeuwen, rennen en gillen. Ik wist echt niet hoe ik hun stil kon krijgen en weer kon laten zitten om hun huiswerk alvast over te schrijven van het bord.
Vanaf woensdag, toen ik ook naast nakijken, in de tijd dat ik niks te doen had, wat aan mijn eigen opdrachten ging doen vloog de tijd voorbij. Ook het oefenen van de singing game voor de competitie nam best wat tijd in beslag en dat betekende voor mij lekker veel buiten zitten met wat kindjes uit andere klassen om mij heen.
Afgelopen week, de tweede week, zat ik echt op m’n plekje. Ik wist wanneer ze hun schriftjes nodig hadden en wanneer deze dus nagekeken moesten worden. De kinderen luisterde een stuk beter en zijn al veel meer aan mij gewend.
Afgelopen woensdag kwam de leraar naar mij toe met een probleem, de competitie van morgen kan niet doorgaan we hebben geen vervoer, helaas is de locatie veranderd en moeten we dus met de bus waar wij nooit het geld voor hebben in zo’n korte tijd. Dit zou ze echter morgen ochtend pas de kinderen vertellen… Ik zag de bui al hangen 20 teleurgestelde kinderen die weken geoefend hebben, helemaal zenuwachtig zijn en dan uiteindelijk te horen krijgen dat het niet doorgaat… Hier samen met Manuela en Lotte overgehad en besloten dat wij een deel van het geld zouden sponsoren, want wij willen dat die kinderen gaan! Wat waren sister en teacher Polin blij om dit te horen!
Donderdag was de dag van de singing game, we vertrokken met een busje richting Ugunja. Na daar een tijdje gezeten te hebben was het tijd om, om te kleden en Afrikaanse figuren op te schilderen. Terwijl Esther, Lotte, Manuela en ik al binnen zaten kwam de klas binnen, na hun performance gingen wij helemaal uit ons dak om ook hun een goed gevoel te geven. Na een tijdje was daar de uitslag, wij hadden helemaal niet door over welke klassen ze het allemaal hadden want die klassen allemaal…. Tot ineens teacher Polin super blij opsprong en naar buiten rende, wat hadden ze nou over ons gezegd?!
Toen we bij de kinderen aankwamen kwamen ze één voor één super blij aanrennen voor knuffels, wat bleek we waren eerste, op naar de volgende ronde!!!!
Ik hoop jullie zo weer een beeld te hebben gegeven van afgelopen weken.
Vorige week begonnen we op onze volgende stageplaats in Rangala. Maandag t/m donderdag ben ik te vinden in nurseryschool en voornamelijk in de final class denk ik zomaar. Vrijdag ochtend en op momenten dat ik me verveel zal ik naar babyhome gaan.
Bij aankomst op de compound hebben we samen met sister gegeten en bleek er een meisje van toen 3 weken oud naar mij vernoemd te zijn, Pamela Roxanne. Dit betekend ook dat ik haar met de doop mag dragen. Super leuk om zoiets mee te mogen maken, dit is namelijk hier een enorm feest!
De eerste stageweek begon…
Maandag wist ik even niet of ik de komende 6 weken wel zou overleven, de leraar liep even weg en bleef een uur weg. Dit was dus een uur schreeuwen, rennen en gillen. Ik wist echt niet hoe ik hun stil kon krijgen en weer kon laten zitten om hun huiswerk alvast over te schrijven van het bord.
Vanaf woensdag, toen ik ook naast nakijken, in de tijd dat ik niks te doen had, wat aan mijn eigen opdrachten ging doen vloog de tijd voorbij. Ook het oefenen van de singing game voor de competitie nam best wat tijd in beslag en dat betekende voor mij lekker veel buiten zitten met wat kindjes uit andere klassen om mij heen.
Afgelopen week, de tweede week, zat ik echt op m’n plekje. Ik wist wanneer ze hun schriftjes nodig hadden en wanneer deze dus nagekeken moesten worden. De kinderen luisterde een stuk beter en zijn al veel meer aan mij gewend.
Afgelopen woensdag kwam de leraar naar mij toe met een probleem, de competitie van morgen kan niet doorgaan we hebben geen vervoer, helaas is de locatie veranderd en moeten we dus met de bus waar wij nooit het geld voor hebben in zo’n korte tijd. Dit zou ze echter morgen ochtend pas de kinderen vertellen… Ik zag de bui al hangen 20 teleurgestelde kinderen die weken geoefend hebben, helemaal zenuwachtig zijn en dan uiteindelijk te horen krijgen dat het niet doorgaat… Hier samen met Manuela en Lotte overgehad en besloten dat wij een deel van het geld zouden sponsoren, want wij willen dat die kinderen gaan! Wat waren sister en teacher Polin blij om dit te horen!
Donderdag was de dag van de singing game, we vertrokken met een busje richting Ugunja. Na daar een tijdje gezeten te hebben was het tijd om, om te kleden en Afrikaanse figuren op te schilderen. Terwijl Esther, Lotte, Manuela en ik al binnen zaten kwam de klas binnen, na hun performance gingen wij helemaal uit ons dak om ook hun een goed gevoel te geven. Na een tijdje was daar de uitslag, wij hadden helemaal niet door over welke klassen ze het allemaal hadden want die klassen allemaal…. Tot ineens teacher Polin super blij opsprong en naar buiten rende, wat hadden ze nou over ons gezegd?!
Toen we bij de kinderen aankwamen kwamen ze één voor één super blij aanrennen voor knuffels, wat bleek we waren eerste, op naar de volgende ronde!!!!
Ik hoop jullie zo weer een beeld te hebben gegeven van afgelopen weken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
